Γεροντόβραχος , Τσάρκος , Λιάκουρα - Κυκλική

Μιας και έχω πιάσει το Παρνασσό γυρίζω  παραμονές των Φώτων , 3/1/2014.Ξεκινήσαμε Παρασκευή απόγευμα γύρω στις 20:00 από Αθήνα.Αρκετά αργοπορημένοι.Μετά από μια σύντομη στάση στην Αράχωβα για πίτες και σουβλάκια ξεκινήσαμε για το καταφύγιο Δέφνερ.Αρκετά αργά και αφού βρήκαμε καθαρό και άνετο τον χωματόδρομο που οδηγεί στο Δέφνερ.Κοιμηθήκαμε βιαστικά.Έτσι ξυπνήσαμε αρκετά νωρίς και 7:15 , είμαστε στον δρόμο.Μας περίμενε αρκετό περπάτημα άλλωστε.Το υπολογίζαμε στο 10ωρο.
Αυτό που ξεχώριζε εκείνη την ημέρα ήταν ο καιρός.Ένα Ηλιόλουστο , ανοιξιάτικο πρωινό , στις αρχές του Ιαινουαρίου.Είναι από τις στιγμές που λες οτι το βουνό σε περιμένει να σε καλοσορίσει.Είναι αυτή ακριβώς.Σάββατο πρωί και ξεκινάμε.

Μετά τον Γεροντόβραχο , προς Τσάρκο.

Ξεκινώντας λοιπόν από το Δέφνερ βρεθήκαμε με καθαρό μονοπάτι εώς το Χιονοδρομικό του Αθηναικού.η επιλογή μου για άκαμπτες φαινότνα αρκετά κακή για εδώ.Αν και τελικά στην λάσπη , δεν τα πάνε άσχημα.Γρήγορα πιάσαμε την ρίζα του γεροντόβραχου και βρεθήκαμε στην κόψη.Πολύ σύντομα και στην πρώτη κορυφή , ιδρωμένοι από την απίστευτη ζέστη εκείνης της μέρας.Η θεά όμως ήταν κάτι το απίστευτο.Η υγρασία είχε κάτσει χαμηλά , αφήνοντας μια απίστευτη διάυγεια στην ατμόσφαιρα.Πολύ εύκολα διέκρινε κανείς από το Μαίναλο , μέχρι τον Όλυμπο.Μάλιστα μια πολύ ενδιαφέρουσα φωτογραφία.Ο Όλυμπος φαίνεται δίπλα μας (Τραβηγμένη με φακό 18:250).Τα δε βουνά πίσω και δεξιά , δεν μπορεί να είναι παρά εκτός συνόρων.Έχω φάει τα μάτια μου να βγάζω αζιμούθεια , να παρατηρώ χάρτες και το google earth και δεν βρίσκω αυτά τα βουνά εντός των συνόρων , πέρα από τον κάμπο του Αιγινίου.

Ό Όλυμπος από τον Γεροντόβραχο.

Συνεχίζοντας στην κόψη του γεροντόβραχου , γρήγορα στρίψαμε αριστερά προς Τσάρκο , διασχίσαμε , πέσαμε από πίσω και γρήγορα στην βάση της Λιάκουρας.Το "γρήγορα" που χρησιμοποιώ δεν είναι υπερβολή.Η ξαστεριά είχε σφίξει τα χιόνια και οι ανοιξιάτικες συνθήκες , έκαναν την κίνηση στο Αλπικό πεδία , άνετη και γρήγορη.Νομίζω ακόμη οτι είχαμε ξοδέψει εκείνη την ημέρα τον περισσότερο χρόνο μας στις πέτρες, την λάσπη και το χώμα.Από την βάση της Λιάκουρας λοιπόν

Ανάβαση προς Λιάκουρα.

 φύγαμε direct για κορυφή.

Ανεβαίνοντας για κορυφή το χιόνι ήταν ακριβώς όσο σφιχτό χρειαζόμαστε.Τα κραμπόν μπήκαν μόνο στο κατέβασμα και αυτό για να επιτύχουμε γρήγορο κατέβασμα μιας και μετά από όλο αυτό σκέφτεσαι μόνο το φαγητό.

Στην κορυφή δε , η θέα ήταν μαγική με τόσο καθαρή ατμόσφαιρα.

Κόψη Γεροντόβραχου

Στην Βάση της Λιάκουρας

Λιάκουρε , θέα προς Μαύρα λιθάρια.

Θέα προς Ιτέα , Γαλαξίδι

Κόψη Μαύρα Λιθάρια.Παρνασσός.

Ο Παρνασσός είναι από τα πιο δαιδαλώδη βουνά.Επίσης και από τα ομορφότερα , παρότι έχει γεμίσει , λιφτ , κολώνες και λοιπά έργα "ανάπτυξης".
Η ψηλότερη κορυφή , είναι η Λιάκουρα.Την θέα της οποίας προς τον κάμπο όμως μειώνει δραστικά η κόψη των μαύρων λιθαριών.

Η θέα από την Λιάκουρα προς την Ανατολή. Μαύρα Λιθάρια.

Για όποιον δεν θυμάται , ή δεν έχει πάει στην Λιάκουρα , η θέα προς τον κάμπο είναι αυτή.Στην σκέψη λοιπόν να απολαύσεις απευθείας την θέα στον κάμπο , σε οδηγεί στα μαύρα Λιθάρια.
Τα μαύρα λιθάρια , βρίσκονται στο Ανατολικότερο κομμάτι του Παρνασσού.Βρίσκονται λίγες δεκάδες μέτρα (2.327 μ.) κάτω από την Λιάκουρα , στα ανατολικά της.

Ξεκινώντας από το Κάστρο , στο 118χλμ της Ν.Εθν.Οδού Αθηνών-Λαμίας , κατευθυνόμαστε προς

Ορχομενό ή Λειβαδιά.Περνώντας την Κωπαίδα και τον Ορχομενό , ο δρόμος σταματά πάνω στην Παλαιά Εθν.Οδό Αθηνών-Λαμίας.Εκεί ακολουθούμε την κατεύθυνση της Λαμίας.Οδηγώντας για 20 λεπτά και αφού περάσουμε την Χαιρώνεια , βρίσκουμε την Αγία Παρασκευή , εντός της οποίας και θα στρίψουμε για Αγία Μαρίνα.H Αγία Μαρίνα είναι ένα μικρό χωριό 2 χλμ από το ξεκίνημα της κορυφογραμμής των Μαύρων Λιθαριών.Εδώ λοιπόν πρέπει να αποφασίσουμε αν θα πάρουμε την κόψη από το ξεκίνημά της , από το Κρυονέρι ή από την μονή Ιερουσαλήμ.Από την μονή Ιερουσαλήμ υπάρχει ένα καθαρό με καλή σήμανση μονοπάτι.
Είναι η ευκολότερη λύση και με πολύ ωραία θέα ανεβαίνοντας.Σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούσατε μετά την χερώνεια να έχετε κατευθυνθεί προς την Δαυλεία για να γλιτώσετε τον χωματόδρομο
Με αυτήν την διαδρομή δεν θα ασχοληθούμε , αλλά σας παραπέμπω εδώ http://hikingexperience.blogspot.gr/2014/04/blog-post.html
Μια αρτιότατη παρουσίαση της συγκεκριμένης διαδρομής.Από εδώ και πέρα , σαν μονή αναφέρουμε την Μονή της Παναγιάς και όχι της Ιερουσαλήμ.

Εμείς επιλέξαμε να ασχοληθούμε με τις όχι και τόσο συνηθισμένες άλλες δύο διαδρομές.Εδώ λοιπόν θα βγούμε από την Αγία Μαρίνα προς την Μονή Παναγιας.

Από το Μοναστήρι
Ο δρόμος μέχρι και την μονή είναι άσφαλτοστρωμένος.Στην μονή υπάρχουν πλατάνια και νερό και χώρος για να κατασκηνώσετε.Από εκέι θα πρέπει να περπατήσετε ως το τέλος του δρόμου (χωματόδρομος πλέον) όπου και θα βρείτε το Κυνηγετικό Καταφύγιο , του τοπικού Κυνηγ.Συλλόγου.Εδώ έχετε άλλη μια επιλογή διανυκτέρευσης.Από εκεί λοιπόν ξεκινάμε και στα δεξιά μας βρίσκουμε ένα τοίχο από βράχια.Δεν χρειάζεται να αναρριχηθούμε , αντιθέτως κατευθυνόμαστε Νότια , ριζά ριζά του βράχου , όπου μετά από λίγο περνάμε από ένα άνετο πέρασμα.Εναλλακτικά μπορούμε να ακολουθήσουμε όλο το χωματόδρομο , στο τέλος του να ανέβουμε την κόψη όπου στρίβοντας αριστερά βρίσκουμε ένα ρέμα που λίγο πιο πάνω γίνεται ένα ωραιότατο , άνετο και καθαρό λούκι.

Για να'μαι ειλικρινής , πάντα ήθελα να φτιάξω ένα blog και πάντα βαριόμουν άπειρα.

Αφού περάσεις τον προφήτη Ηλία.

Κάθε φορά όμως που κάτι πήγαινε στραβά το θυμόμουν.Την τελευταία φορά , ορκίστηκα οτι θα το φτιάξω.Να το λοιπόν.

Σκοπός είναι να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας μαζί σας.Όχι οτι είμαστε τίποτα έμπειροι ορειβάτες , καμία σχέση.

Η λογική είναι , μιας και πήγαμε , ας τα μοιραστούμε.

Σε καμία περίπτωση λοιπόν το blog αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί οδηγός.Είναι οι εμπειρίες μιας παρέας που αγαπά να ζει για το βουνό.